Երբ դու եկար ուշ էր, վարդի տեղը փուշ էր, միչև ասիր սիրում եմ, քո տեղն արդեն ուրիշն էր:
Սիրելիս չփնտրես իմ ստվերը, ուրիշի լույսի մեջ:
Երբ տեսա քեզ վախեցա սիրել, հիմա սիրում եմ, բայց վախենում եմ կորցնելուց:
Դու իմ կյանքի իմաստն ես, Դու իմ հոգու երազն ես, Դու իմ սրտւմ միակն ես, Դու իմ սիրած էակն ես:
Այն ո՜վ է ասում՝ աղքատ է հոգին, Երբ ամբողջ հոգով սիրում է մեկին: Աղքատը նա է, ով իր սերն անգին Տալիս է ամեն հազար ու մեկին
Հավանեցի՞ր, դե տեղեկացրու ընկերներիդ`
Shiraz Goroyan's Blog
ОтветитьУдалить